Vrijdag 4 oktober 2013……..eindelijk, we mogen!
We staan om 8 uur op, ontbijten, doen een laatste ronde door
het huis en vertrekken om 9 uur naar Rotterdam. Na het overladen van onze
bagage en een laatste knuffel voor de poezen vertrekken we om half 10 richting
Schiphol. De zwaarte van de ochtendspits, zoals die de afgelopen dagen plaats
vond, valt vanochtend gelukkig reuze mee. Om half 11 kunnen we onze bagage
droppen bij KLM, wat overigens tegenwoordig geheel automatisch gaat. Je komt
bij een apparaat, scant je boarding pass, zet je koffer in een gat, print het
bagagelabel uit, hangt dat aan de koffer en je bent klaar.
Vervolgens zijn we naar beneden, naar Schiphol Plaza, gelopen
om onze vreemde valuta op te halen bij GWK. Daar kwam ook ons vriendinnetje (en
collega) Liesbeth ons tegemoet en met z’n drieën hebben we, onder het genot van
een heerlijk kopje Starbucks koffie, nog even de laatste roddels op NVWA gebied
doorgenomen en vooruit gekeken naar wat ons tijdens deze reis allemaal te
wachten staat.
Daarna was het op naar Gate G8, waar onze China Southern
Airbus A330 al lekker stond te ronken. Tijdens het boarden hebben we ons al
even mogen verwonderen over onze medemens, de Chinees, maar ook onze
achterburen, de Engelsen, hebben een verpletterende indruk op ons achtergelaten
nadat ze stiekem een halve fles Jim Beam uit de tax-free winkel achterover
hadden geslagen en wel erg luidruchtig werden. Gelukkig kwam al snel de vraag
“chicken with rice or beef with noodles?” (uiteraard!), want daarna konden onze
achterburen hun roes uit gaan slapen.
Na een kleine 3 uur vliegen werd het al donker buiten en
gingen alle passagiers in de slaap-modus…..helaas hadden wij een klein
Chineesje van 19 maanden naast ons, die daar dus geen zin in had en het hele
vliegtuig bij elkaar krijste. Na 8 uur vliegen en weer kip met rijst als
ontbijt was het tijd voor onze ochtendgymnastiek. Je zult
denken……ochtendgymnastiek? Ja, precies…..ochtendgymnastiek! Zowel in het
Chinees, Engels als Nederlands werd aangekondigd dat we nu gingen beginnen aan
de “8 stage inflight exercises”, dus het rekken van de nek, strekken van de
vingers, masseren van het hoofd, kloppen op de middel en nieren, strekken van
benen, voeten en tenen en het vinden van een aantal drukpunten…….allemaal
gebaseerd op tai-chi.
Na een ruime 9 uur hadden we weer vaste grond onder onze
voeten, mochten we het vliegtuig via de trap verlaten en werden we per bus naar
de terminal gereden.
Ik had verwacht dat het passeren van de douane misschien nog
wel wat strubbelingen op zou kunnen leveren, maar niets was minder waar.
Paspoort wordt gecheckt, visum wordt gecheckt en daar sta je dan…..Beijing is
all yours!
Na het pinnen van een grote hoeveelheid Chinese Yuan zijn we
met de Airport Express train naar het centrum van Beijing gereden en in deze
trein merkten we al meteen dat sommigen Chinezen een vrij sterke lichaamsgeur
hadden. Ach ja, iedereen heeft uren in een vliegtuig gezeten, dus kan gebeuren.
Maar toen we vervolgens in een metro stapten, met allemaal fris en fruitige
Chinezen merkten we dat onze eerste voorzichtige conclusie toch wel
gerechtvaardigd was.
Conclusie 1: Chinezen nemen het niet zo nauw met de
persoonlijke hygiëne.
Om half 8 lokale tijd stonden we aan de balie van het Penta
Hotel, waar ik vooraf een extra nacht had moeten boeken omdat we vroeg in
wilden checken. De dame achter de balie vertelde ons echter dat het hotel
gisteren helemaal vol was en er nu geen lege kamers waren totdat er iemand
uitcheckte......toen we toch met klem wezen op de reservering en de
bijbehorende emails waarin één en ander was afgesproken, en we ook nog heel
lief bleven glimlachen (want dat schijnt te werken hier), werd er direct een
kamer voor ons schoongemaakt en mochten we in de tussentijd even ontbijten. Om
8.15 uur konden we onze kamer betrekken en zijn we meteen een paar uur gaan slapen,
want we waren behoorlijk moe van de reis en de eerste indrukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten