Na een onrustige nacht met veel kleine slaapjes hebben we
ons deze ochtend op het ontbijtbuffet gestort. Wat kunnen we wel nemen en wat
niet? We zijn namelijk erg op onze hoede wat betreft het eten en gebruiken
veelvuldig de meegenomen desinfectiegel. Ik hou het deze ochtend bij fruit en
brood en Maurice gaat voor een soort fusion van noodles, bonen en brood met
Nutella.
Om half 11 zitten we in de metro op weg naar de Temple of
Heaven. Als we uit de metro komen worden we door de mensenmassa de juiste kant
op gedirigeerd……gelukkig blijkt het in het park een stuk rustiger te zijn.
Naast de diverse tempels in het park zitten er ook vooral oudere mensen te
relaxen, te kaarten, te handwerken en beoefenen ze tai chi.
Ook in dit park blijken wij weer een enorme attractie te
zijn en we moeten weer meerdere keren op de foto met diverse mensen. Soms
worden kinderen ongevraagd voor ons neergezet en klinkt het meteen “klik, klik,
klik”, op andere momenten horen we een hoop gegil achter ons en worden we
gesommeerd te stoppen voor de foto…..ze vinden ons hier zo bijzonder!
Na de Temple of Heaven lopen we terug naar de metro en komen
per ongeluk in een soort sloppenwijken terecht. Hier staan we met de mond open
te kijken hoe mensen hier moeten leven en krijgen we ook te zien hoe het eten
dat op de vele straatkraampjes wordt aangeboden eigenlijk wordt klaargemaakt.
Gelukkig hadden we ons nog niet laten verleiden om iets op straat te eten…….
Omdat we over 2 dagen met een zeer populaire trein richting
het cruiseschip gaan leek het ons wel verstandig om de kaartjes al van tevoren
te kopen, dus zijn we in de middag naar het Beijing South Railway Station
gegaan. Toen we daar in de rij aansloten om een kaartje te kopen werden we al
vreemd aangekeken, en toen we eenmaal aan de beurt waren voor de daadwerkelijke
aankoop groeide de mensenmassa om ons heen meteen…..alles wat wij als
Westerlingen doen vinden ze reuze interessant hier.
Hierna stond een bezoek aan de klokkentoren en drumtoren op
het programma, maar omdat we wat laat waren konden we hier niet meer in. We
hebben toen wat door de straten van Beijing geslenterd en opeens kwam ons de
geur van wierook tegemoet…..dat kon niets anders dan een tempel zijn. Hier zijn
we dan ook naar binnen gegaan en hebben we onze ogen uitgekeken.
Hierna wilden we terug naar het hotel lopen, maar omdat
Beijing zo enorm groot is was dat eigenlijk onbegonnen werk. We hebben dus een
man op een elektrische riksja aangehouden en na wat onderhandelen over de prijs
heeft bij ons naar een metro station gebracht.
Je houdt je hart vast in het verkeer, en zeker met twee van die westerse
lijven achterin zo’n karretje lijkt het net of we bij iedere bocht om kunnen
slaan.
We hebben het echter gered, en via een drietal metrostations
waren we weer snel in het hotel voor een hapje en een drankje en de nodige
rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten